Genieten van je ellende

Het waren slopende dagen. Het was stil in huis. De uren tikten langzaam voorbij. Mijn ogen waren gefixeerd op de telefoon. Ze konden elk moment bellen.

Ik wachtte op het verlossende antwoord of ik die baan kreeg. Ik had al zoveel sollicitaties gedaan die op niets uitgelopen waren. Ik was de wanhoop nabij. Wat voelde ik mij ellendig. Dit kon niet langer doorgaan zo. Ik moest gewoon die baan hebben.

Ringgg!!

Toen…. de telefoon! Ik keek naar het nummer. Dat zijn ze! Help! Ik moet opnemen. Mijn vinger op de groene knop. En… ik nam niet op en liet de telefoon over gaan!

Menselijk gedrag

Ik ben erg geïnteresseerd in het gedrag van mensen en in het bijzonder wel mijn eigen gedrag. Bovenstaand verhaal is mij diverse malen gebeurd. Waarom pakte ik uiteindelijk niet op?

Angst

Een simpel antwoord is angst. Ik durfde niet! De pijn van het ontvangen van weer een afwijzing was zo groot dat ik liever eerst naar een voicemail luisterde. Dat zou al een deel van de spanning weghalen en kon ik me mentaal opladen en moed verzamelen om terug te bellen. Maar er was nog een motivatie om de telefoon te laten rinkelen. Een meer sinistere reden.

Toch niet

De andere motivatie is wat ik bij veel mensen tegenwoordig zie terugkomen. Als ik ze spreek over het eigen heft in handen nemen, ontslag nemen, of ondernemer worden, dan worden ze razend enthousiast. Ze realiseren dat het zo écht niet langer kan doorgaan. Dat ze al die tijd doodongelukkig zijn geweest. Dat er nú actie nodig is. En toch voel ik meestal dan al aan dat ze die stap toch niet gaan maken.

Veilig en vertrouwd

Weet je, wij mensen zijn vreemde wezens. Onbewust zijn we altijd bezig om onze omgeving vertrouwd te maken. Dat hoeft niet alleen een fysieke plaats te zijn, veelal is het ook een state of mind. Naarstig op zoek naar een thuisbasis. En wat is dan precies een thuisbasis?

1. Een thuisbasis is veilig en vertrouwd.
2. Een thuisbasis is een omgeving waar je weet wat je kan verwachten.
3. Een thuisbasis is een omgeving waar geen veranderingen gebeuren.

En deze drang is zo sterk, dat het volgende gebeurt:
Hoe ellendig het ook moge zijn, we vinden altijd weer comfort in onze eigen misère!

Laat dat even tot je doordringen.

Het comfort van ellende

De menselijke geest is steeds op zoek naar patronen en terugkerende elementen en het voelt zich daar prettig bij. Dat gebeurde mij ook. Hoewel ik diep ongelukkig was, was ik er inmiddels wel gewend aan geraakt. Ik had er, onbewust, een zeker comfort in gevonden. De vele ellendige dagen noemde ik box days: dagen waarop ik het liefst in een doos in de hoek zou kruipen en mij afsluiten van de rest van de wereld. Samen met al mijn verdriet. Stiekem best gezellig – hoe idioot het idee ook was!

En dit zie ik mensen zo vaak doen. Iemand vertelde mij ooit: “Elke dag dat ik zo doorga sterf ik een beetje.” Met zo’n statement zou je verwachten dat direct grote stappen worden gemaakt. Toch niet. Elke dag een beetje sterven is na verloop van tijd ook een patroon en voelt… veilig en vertrouwd!

Word wakker!

Wat ik nodig had was een wake up call… (maar die zou ik toch niet opnemen!) Wat ik gelukkig wel deed was lezen. Veel boeken lezen. Zo las ik het inspirerende boek Awareness van Anthony de Mello. Daarin vertelde hij dat mensen helemaal niet gelukkig willen zijn. Dat mensen helemaal geen oplossing willen hebben voor hun problemen. Dat we eigenlijk allemaal gek zijn. En dat we daarom vooral moeten ontwaken. En daar ben ik het sinds het lezen van zijn boek helemaal mee eens.

Boekentips

De vakantie staat voor de deur. Een ideale tijd om jezelf op te laden. Hier is een lijst met boeken die ik erg krachtig vind: