- in Nieuws by Bertil Schaart
- |
- 1 comments
Juist nu ontslag nemen
“Hoe kan je nu in deze tijd nog zeggen dat mensen ontslag moeten nemen?”
We zitten in een recessie en terwijl er links en rechts mensen ontslagen worden, blijf ik inderdaad roepen “Neem Ontslag!”. En sommige mensen zijn hierover verbaast, soms zelf gefrustreerd. Sluit ik mijn ogen dan voor de werkelijkheid?
Nee, integendeel zelfs!
Laten we eens naar de economie kijken en in het bijzonder de beurzen. Over de hele wereld dansen de beurzen op en neer zonder dat daar ook enige rationele economische verklaring aan ten grondslag ligt. Bij mooi weer berichten gaan de fondsen omlaag of omhoog. Bij slecht weer berichten gaan de fondsen omlaag of omhoog. Het lijkt wel of de beurzen een eigen leven leiden.
In een ideale wereld zouden de beursfondsen de perfecte prijs reflecteren als gevolg van het spel van vraag en aanbod. Dat kan alleen maar als alle informatie en transacties volledig transparant zijn. Helaas is dat niet het geval. Er is sprake van manipulatie, op grote en kleine schaal, bewust en onbewust, met goede of mindere goede bedoelingen. Ik ga niet verder in details maar de geinteresseerde lezer raad ik aan eens vrolijk te gaan googlen op de termen: High Frequency Trading, insider trading, Dark Pools, quote stuffing, front running, window dressing, ‘taking a bath’.
In diezelfde ideale wereld zou een overheid zich vooral moeten bemoeien met infrastructurele, sociale en educationele zaken, maar juist niet met de zakenwereld. Het idee van de vrije markt wordt weliswaar alom geprezen, maar is heden ten dage niet meer dan een illusie. Een bedrijf dat zijn schulden niet kan aflossen zou failliet moeten gaan. Door overheidsbemoeienis, ongetwijfeld aangespoord door lobbyisten uit de zakenwereld, gaat dit niet meer op. Voor sommige bedrijven betekent ‘failliet dreigen te gaan’ nu dat je van de overheid weer geld kan lenen.
Wat volgt is de zogenaamde ‘moral hazard’, het moreel risico. Dit is een economisch begrip dat verwijst naar veranderingen in het gedrag van partijen indien zij niet direct risico lopen voor hun daden. Je kan dus in feite als groot bedrijf met al je geld naar het casino gaan. Win je, dan is alles voor jou. Verlies je, dan krijg je weer een nieuwe lening! En dit uiteraard ten koste van de staatsburger.
Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik kan je bijvoorbeeld meer vertellen over ons geldsysteem dat slechts is gebaseerd op louter perceptie en niet op een onderliggende waarde. Of over de rol die Amerika speelt en de rol die China speelt. Of wat er aan de hand is in de wereld van de edelmetalen… Voor mij superinteressante materie, waar ik graag over vertel, maar ik moet nog steeds antwoord geven op de vraag bovenaan.
Ja, ik moedig je ook nu aan om ontslag te nemen. Het is vandaag al duidelijk dat je morgen niet meer op de overheid of je werkgever kunt rekenen voor je eigen welzijn. Je zit slechts aan de ‘receiving side’, waar anderen beslissingen over jou maken. Mijn vraag aan jou is: laat je het daar van af hangen? Ondanks al het conflicterende nieuws van de afgelopen jaren, blijf jij dan nog steeds hopen dat de beslissers (overheid, werkgever) de juiste beslissing voor jou nemen?
Ik zeg niet dat de overheid of werkgevers slecht zijn. Ik zeg alleen dat je juist in moeilijke tijden je eigen beslissingen moet kunnen maken. Als loonslaaf kun je dat niet, als zelfstandig ondernemer kan je dat wel.
Zelfstandig ondernemerschap is zeker niet eenvoudig. Maar juist in moeilijke tijden kan jij de koers aanpassen wanneer je maar wilt. Het aantal zelfstandige ondernemers groeit bijvoorbeeld nog altijd. Dat is dus zelf al een enorme groeimarkt met legio mogelijkheden.
Daarnaast draag je als zelfstandige ondernemer bij aan een nieuwe gezonde economie. Zelfstandige ondernemers zijn namelijk niet beursgenoteerd. Van zelfstandige ondernemers kunnen geen financieel derivaten gemaakt worden. Zelfstandige ondernemers die failliet gaan hebben een waardevolle les geleerd en beginnen gewoon weer met iets nieuws. Zelfstandige ondernemers streven niet naar winstmaximalisatie, maar juist naar lifestyle-maximalisatie.
Wat doe jij? Blijf jij indirect bijdragen aan een economisch systeem dat niet werkt en blijf je hopen op een goede afloop voor jezelf? Of neem je je eigen verantwoordelijkheid?
foto: markhillary