Myers-Briggs in de papierversnipperaar (2)

[Zie ook deel I] Ik had gefaald bij de befaamde MBTI test, maar besloot er verder geen aandacht aan te besteden. Er zijn belangrijkere zaken in het leven, dacht ik nog abusievelijk. Jaren verstreken. Ik had inmiddels ontslag genomen en was naarstig op zoek naar een baan. Na een aantal mislukte sollicitaties begon het te knagen. ¨Wat doe ik fout?¨

De twijfel groeide. Het leek wel of elke sollicitatie uiteindelijk eindigde met een ¨je bent het net niet geworden¨. Aan mijn kwalificaties en ervaring kon het niet liggen. Zou het dan aan mij zelf liggen?

Wie ben ik eigenlijk?

Een hele pijnlijke periode in mijn leven volgde. Het werd steeds lastiger om aan mijzelf uit te leggen dat wederom een sollicitatie niets werd. Ik kon elke keer rationeel uitleggen wat er fout ging bij het bedrijf, maar ik voelde steeds meer dat ik mijn beschuldigende vingertje naar mij moest laten wijzen.

Het lag blijkbaar dus aan mij! Maar ik had geen idee wat! Uit pure frustratie (en met veel schaamte) ging ik ´werken´ aan de vraag ¨Wie ben ik eigenlijk?¨.

Ik herinnerde me dat ik wel eens zo´n test gedaan had die daar antwoord op gaf. Ik haalde mijn notities van de MBTI uit een doos. Direct kwam mijn frustratie van destijds terug. Ik ging op onderzoek uit. Wie is die Myers-Briggs eigenlijk?

Onderzoek naar Myers-Briggs

Heel interessant! Myers en Briggs waren een dochter en moeder die zo onder de indruk waren van psycholoog Carl Jung dat ze van zijn werk een praktische test maakten. Toevallig had ik net een boek van Carl Jung gelezen over Synchroniciteit (aanrader) en een documentaire over zijn leven gezien. Ik vond en vind het een held. Maar hoe kan hij nu zo´n test ondersteunen?

Mijn onderzoek ging verder. Dit is wat ik vond:

Jung claims that “there is no such thing as a pure extravert or a pure introvert. Such a man would be in the lunatic asylum. They are only terms to designate a certain penchant, a certain tendency…the tendency to be more influenced by environmental factors, or more influenced by the subjective factor, that’s all. There are people who are fairly well balanced and are just as much influenced from within as from without, or just as little”

Het is dus allemaal niet zo zwart-wit als de mensen die de test verkopen claimen.

Jung: ¨I came to the conclusion that there must be as many different ways of viewing the world [as there are psychological types]. The aspect of the world is not one, it is many–at least 16, and you can just as well say 360. You can increase the number of principles, but I found the most simple way is the way I told you, the division by four, the simple and natural division of a circle.¨

Mooi, dus i.p.v. 16 kunnen er net zo goed 360 personality types zijn; in ieder geval meer in lijn met mijn idee dat ieder mens uniek is.

Tot mijn grote blijdschap kwam ik ook deze uitspraak tegen van Jung:

Jung seems to have realized the limitations of his work and may not have approved of the MBTI had he lived to see it developed in his name. “My scheme of typology,” he noted, “is only a scheme of orientation. There is such a factor as introversion, there is such a factor as extraversion. The classification of individuals means nothing, nothing at all. It is only the instrumentarium for the practical psychologist to explain for instance, the husband to a wife or vice versa”

Need I say more?

En Fortune Magazine vertelt iets wat ik zelf ook al had ontdekt:

“The interesting — and somewhat alarming — fact about the MBTI is that, despite its popularity, it has been subject to sustained criticism by professional psychologists for over three decades. One problem is that it displays what statisticians call low “test-retest reliability.” So if you retake the test after only a five-week gap, there’s around a 50% chance that you will fall into a different personality category compared to the first time you took the test.”

Er is blijkbaar heel wat controverse rondom MBTI als je de Wikipedia beschrijving leest.

Het grote gevaar

Toch is er een mooi aspect aan de MBTI test. Het zet je tot nadenken. Het laat je naar binnengaan om antwoorden te vinden op ¨wie ben ik eigenlijk¨ – en als dit de tool is voor je die daar toe leidt, prachtig toch?

Maar daar zit ook het gevaar. MBTI komt met een duidelijk antwoord, juist daar waar helemaal geen antwoord gegeven moet worden! Je zult nooit in woorden kunnen beschrijven wie jij bent. Je bent zo prachtig complex, woorden zijn niet en zullen nooit genoeg zijn. Het is een intrinsiek gevoel dat jou vertelt dat je een klein beetje meer hebt begrepen wie je bent in de context van deze wereld en daarbuiten.

Daarnaast, de beschrijving van jouw personality type is altijd positief. Dit veroorzaakt het Forer effect. Je voelt je direct goed bij de uitslag van de test en daarom draag je maar al te graag de verantwoordelijkheid voor zelfanalyse af. Je gaat geloven in het (abusievelijke) antwoord. Je stopt je zoektocht naar wie je echt bent.

En dat is voor mij de grootste reden om MBTI direct naar de shredder te sturen.

Leuk, MBTI bashen maar het helpt ons geen stap verder. Gelukkig komt een bekende helpen.

Lees daarvoor deel III!