Gat in je CV?

Een paar jaar geleden sprak ik met vrienden over mijn idee om ontslag te nemen. Ik had geen nieuwe baan in het vooruitzicht. Sterker nog, ik had niet eens een plan wat ik wilde doen. “Ben je dan niet bang voor het gat in je C.V.?” vroeg er een. Een ander maakte zich ook zorgen: “Maar hoe ga je die tijd dat je niets doet uitleggen tijdens een sollicitatie gesprek?” Dit waren uitstekende vragen waar ik een heel simpel antwoord op had.

“Ik ben niet bang voor het gat in mijn CV, ik ben bang voor het gat in mijn leven.” Elke dag langer zo doorgaan was een dag die ik niet aan mijzelf kon uitleggen. Elke dag langer was een verloren dag, die ik nooit meer terug zou krijgen. Zelfs het uitstekende salaris en de secundaire arbeidsvoorwaarden konden daar niets tegenover stellen.

Mijn huidige werkgever heeft trouwens geen enkele moeite met een gat in mijn CV. Al waren het er honderd! Mijn baas begrijpt waarom ik die tijd nodig had. Sterker nog, hij ziet die tijd als een investering in zijn bedrijf. Het is een fijne man, die baas van mij. Ik ken hem trouwens al heel lang… en het grappige is dat hij dezelfde voor- en achternaam heeft. Hij woont ook nog eens op hetzelfde adres! Ik zie hem elke ochtend als ik voor de spiegel sta…

Hoe staat het met jou? Als je niet blij bent op je werk, wat doe je dan? Ben je bang dat iemand je afwijst vanwege een gat in je CV? Of wijs je jezelf liever af en accepteer je een gat in je leven?