Ik ben dom geweest deze week

Ik ben dom en naïef geweest deze week. Ik liet me meevoeren door mijn emoties en dacht niet goed na. Dat deed pijn. Dit is wat er gebeurde:

Afgelopen week viel het doek voor warenhuis V&D. Na lange tijd van onzekerheid houdt deze bekende winkelketen op met bestaan. 8000 mensen zonder werk.

Dit nieuws maakte me somber en triest. Ik voelde de pijn en stress van de vele gezinnen die geraakt zijn. Tegelijkertijd maakte ik me boos. V&D is volledig uitgebeend door investeringsmaatschappijen.

Hulp

Ik besloot daarom mijn online cursus Ondernemer Worden gratis aan te bieden aan de ‘ontslagtoffers’. Grote kans immers dat deze mensen geen baan meer kunnen vinden en daarom aangewezen zijn op ondernemerschap. Mijn cursus helpt juist met het creeëren van de juiste mindset, dus in mijn ogen een hele waardevolle cursus voor hen. Dit gratis aanbieden voelde als een soort van Robin Hood actie, louter om te helpen en de mensen een hart onder de riem te steken. Dat ik daarbij omzet derf vond ik van ondergeschikt belang.

Tweet

Het was al laat in de avond toen ik begon te tweeten over mijn actie. “Vanavond de sociale media, daarna op andere wijze deze actie kenbaar te maken.”, dacht ik nog.

Op een van mijn tweets kreeg ik onderstaande response van een mij onbekende dame:

“O nou, nu komt alles goed!?! Sorry, misschien goed bedoeld,
maar ontslag nemen is er niet meer bij.”

Dit raakte mij diep. Dit soort opmerkingen trekken mijn energie volledig weg. Deze dame had niet de moeite genomen om op de link te klikken en te lezen waarom ik dit doe.

Pavlov

Nu denk je wellicht waarom ik me daar druk over zou maken, maar ik krijg vaker dit soort pavloviaanse reacties. Pavloviaanse reacties komen van slachtoffers. Het zijn bijna automatische commentaren zonder enige vorm van nadenken, onderzoek of open-mindedness.

Met Neem Ontslag! moedig ik mensen aan zelf hun verantwoordelijkheid te nemen, te allen tijde. Of je nu besluit om ontslag te nemen of niet is voor mij in feite volstrekt irrelevant. En beste dame, nee, natuurlijk komt met mijn actie niet alles goed, maar misschien is het een goed begin.

Slachtoffer?

De reactie van de dame triggerde vervolgens een andere gedachte bij mij. En die is als volgt: “Als je bij V&D werkt, hoe kan je überhaupt nu nog slachtoffer zijn? Het V&D drama sleept al jaren voort en moet je als medewerker niet ontgaan zijn. Al minstens 10 jaar had je de tijd om een plan B te verzinnen! Jammer dat V&D er niet meer is, maar plan B kan nu eindelijk beginnen. In hoeverre moet je medelijden hebben met iemand die 10 jaar lang geen actie heeft ondernomen? Is dat een slachtoffer?”

Leegtrekken

En mijn boosheid over het leegtrekken van de investeringsmaatschappijen… Tja, als ik heel eerlijk ben, had ik waarschijnlijk precies hetzelfde gedaan als ik daar gewerkt had! Ik heb de Vendex KBB business case en bijbehorende cijfers van 2004/2005 bekeken en het vastgoed was het enige wat V&D enige valuatie gaf binnen de gehele portfolio. De keuze tussen het lange onzekere traject om het weer winstgevend te maken of het korte termijn winst halen uit vastgoed is dan snel gemaakt. En waarschijnlijk deed ik dat ook nog met een goed gevoel, omdat mijn klanten, nederlandse pensioenfondsen nota bene, blij zouden zijn met zo’n snelle ROI.

Anders

Maar… dat is dan ook precies de reden dat ik daar niet werk! Ik denk anders, ik zie verschillende perspectieven en wil daarin keuzes maken die vooral een groter belang dienen dan wat de taakomschrijving als werknemer inhoudt.

Weet je, het grote probleem lijkt wel te zijn dat niemand grensoverstijgend wil denken en risico wil lopen.
Het V&D personeel niet…
De investeringsmaatschappijen niet…
De vastgoedverhuurders niet…

De simpele tweet van die dame zette me aan het denken. Ik ben niet meer verder gaan tweeten die avond. De volgende dag heb ik de actie stopgezet. Ik voelde me dom dat ik me puur heb laten leiden door emoties. Maar die dame heeft me ook weer duidelijkheid gegeven.

Ik wil van dienst zijn voor mensen die risico willen nemen. Mensen die wél nadenken. Mensen die écht ergens voor willen gaan. Mensen die écht willen investeren. Mensen die écht hun eigen verantwoordelijkheid nemen. Mensen die nú actie ondernemen. Mensen met een ondernemersmindset.

Vertel me: wat zou jij gedaan hebben?

Foto: gesloten via Shutterstock