- in Nieuws by Bertil Schaart
- |
- 3 comments
Ons scholensysteem: Uitblinken in middelmatigheid (2)
Als je kritiek levert op iets, moet je ook met een oplossing komen, vind ik. Helaas moet ik moet ik bekennen dat dit artikel alleen het eerste doet. Een concrete oplossing heb ik (nog) niet.
Ik heb persoonlijk veel te danken aan ons scholensysteem. Ik ben dankbaar voor al het onderwijs dat ik heb genoten, van de kleuterschool tot aan de universiteit. Ik heb ook veel respect voor leraren, onderwijzers, professoren en iedereen in de onderwijswereld. Zelfs in deze uitdagende maatschappij, verrichten zij elke dag nog steeds wonderen, ondanks krimpende budgetten en striktere regelgeving en toezicht. Niets dan lof voor deze mensen!
Wel heb ik een aantal kritische noten bij het huidige scholensysteem. Vandaag de dag is het doel voor scholieren om uit te blinken in middelmatigheid. De motivatie om te leren komt niet bij het individu zelf vandaan, maar wordt extern opgelegd door de leraren en de ouders. Daar tegenovergesteld wordt het niet leren bestraft door bijvoorbeeld slechte cijfers. Ook wordt er weinig aandacht besteed om te ontdekken wat de echte talenten zijn van een scholier. In vier delen wil ik dit onderwerp behandelen en de nauwe relatie aangeven met Neem Ontslag!
Deel 1: Beoordeling
Deel 2: Passie
Deel 3: Verantwoordelijkheid
Deel 4: Ondernemerschap
Toen ik nog in Ierland woonde ontmoette ik een aardige dame. Ze was van kinds af aan al helemaal weg van één ding: paarden! Het gevoel werd alleen maar sterker in haar tienerjaren en logischerwijs had ze er ook haar carriere van gemaakt. Haar ogen straalden als ze het over paarden had. Haar passie ging zelfs zo ver dat ze haar vriendje voor zijn verjaardag een echt ezeltje gaf! En zij wilde wel met alle liefde voor hem zorgen (het ezeltje).
Wij waren ongeveer even oud en ik wist nog steeds niet wat mijn passie was. En zij wist het al toen ze vijf was. Hoe kan dit toch?
Kleine kinderen zijn van nature nieuwsgierig. Ze willen dingen ontdekken, ze willen dingen meemaken, ze willen dingen leren. En ze weten ook dat leren niet pijnloos is. Leren lopen is namelijk letterlijk vallen en weer opstaan. Toch weerhoudt dit de kinderen niet om te leren lopen.
Op de een of andere manier weten wij als volwassenen toch dat nieuwsgierige karakter kapot te maken naarmate de kinderen ouder worden. Op school krijg je een standaard pakket aan vakken, ongeacht of je als kind daar op dat moment nu interesse in hebt of niet. Iets anders doen mag niet, want je moet huiswerk maken. Je moet in feite dingen doen die je niet leuk vindt. En als je iets moet doen wat je niet leuk vindt… dan ga je je daar tegen verzetten.
Met veel interesse lees ik dan nu ook boeken over nieuwe manieren van onderwijs. Bij schoolsystemen als Sudbury en Summerhill, de zogenaamde education 3.0 scholen, staat één thema centraal: vrijheid. Vrijheid om te doen wat jij wilt. En het resultaat is verbluffend! De kinderen kiezen uiteindelijk zelf om wiskunde te leren, zich te verdiepen in geografie of te leren hoe je een machine kan repareren. Ieder volgt zijn passie, op zijn eigen manier en op zijn eigen tempo.
Ik krijg vaak van bezoekers van deze site te horen dat ze niet weten wat hun passie is. Die passie is verloren gegaan op school en zeker ook in de carriere die volgde. En dat is zonde, want dat betekent dat veel mensen sub-optimaal bezig zijn in hun leven en hun werk. Dat heeft uiteindelijk desastreuse gevolgen voor de economie. Hoewel het niet direct zichtbaar is, is het wel de reden dat zovelen ongelukkig zijn op hun werk. Dit zorgt voor enorme inefficiencies op micro- en macroniveau. Niemand kan een schatting geven van wat dat de economie en maatschappij kost, maar het zijn ongetwijfeld enorme bedragen!
Zou het niet mooi zijn om voor jezelf die passie (weer) te vinden?
Ik geloof niet dat je je passie kunt vinden door een simpel testje op internet te doen. Ik geloof er ook niet in dat je je passie kunt vinden als je eens een avondje er flink voor gaat zitten. Ik ben van mening dat je je passie vindt als je echt op zoek gaat. Het is een reis, zoals ik dat ook uitleg in Module 1 van The Perfect Escape.
In dit leven krijg je zoveel indrukken. Ga daarom op onderzoek uit, net als vroeger. Ga proeven van de dingen. Kijk of het appelleert. Probeer eens iets nieuws. Zolang je maar in beweging bent leer je steeds meer ontdekken wat je nu écht leuk vindt… en zeker ook wat je juist niet leuk vindt… je baan bijvoorbeeld! 🙂
foto: Zanthia