Tanja: Even bijtanken voordat ik me op de freelance-mogelijkheden ga oriënteren

Dit jaar zette ze de grote stap. Na een carrière van achttien jaar in de IT nam Tanja ten Kate zelf ontslag zonder dat er een andere baan op haar wachtte. ‘Ik vond mijn werk als systeembeheerder bij een grote bankverzekereraar al een tijdje niet zo leuk meer. Bovendien liep ik al jaren rond met het idee te gaan freelancen. Sinds 1 september heb ik geen baan meer en ik wil nu eerst genieten van mijn kinderen en allerlei hobby´s oppakken. Even bijtanken voordat ik me op de freelance-mogelijkheden ga oriënteren.´ Ze verwacht daarmee geen problemen omdat er werk genoeg is in haar vakgebied en er inmiddels tal van bemiddelings- en detacheringbureaus actief zijn. Op haar ontslag ‘in the blind´ heeft ze vooral positieve reacties gehad. ‘Veel mensen om me heen begrepen het wel. Ze wisten dat ik het niet meer zo naar mijn zin had in mijn baan.´

Door de krapte op de arbeidsmarkt en de overvloed aan mogelijkheden lijken mensen steeds gemakkelijker te kiezen voor ontslag. ‘Zelf opstappen uit een baan die je niet meer bevalt is in opmars, concludeert Hugo van der Heide, algemeen directeur, van Carrière Switch: ‘maar het is mij nog te vroeg om van een trend te spreken.´ Zijn bureau houdt zich bezig met werving en selectie, loopbaanadvisering en adviezen op P&O-gebied en heeft zo zicht op zowel de drijfveren van werknemers als op de reacties van werkgevers op ontslag ‘in the blind´. Van der Heide: ‘Of het vaker voorkomt dan vroeger hangt af van de groep waarnaar je kijkt. Er is namelijk ook een groep die nooit zelf ontslag zal nemen. Dat zijn vooral de kostwinners van boven de vijfenveertig, werkzaam in ‘gewone´ banen, niet zelden bij de overheid.´ Deze groep volgt het advies van vakbonden en bureaus voor rechtshulp om nooit zelf ontslag te nemen omdat de financiële risico´s groot zijn.

‘De groep die wel zelf ontslag neemt, bestaat naar mijn indruk vooral uit singles en tweeverdieners die zoeken naar een balans tussen werk en privé. Ze werken voornamelijk in het bedrijfsleven en hechten er sterk aan zelf de regie te voeren over hun loopbaan en leven. Zij zijn onafhankelijk en geneigd het heft in eigen handen te nemen.´ Van der Heide ziet dat mensen vooral zelf opstappen wanneer ze zich niet meer kunnen vinden in het beleid of de cultuur van hun werkgever. ‘Vaak kondigen ze hun vertrek vroegtijdig aan, zo´n half jaar van tevoren, om het bedrijf niet voor voldongen feiten te plaatsen. Ze komen bij ons voor bemiddeling naar een andere baan en soms voor een loopbaanadvies, maar er zullen ook mensen voor zichzelf beginnen of er een tijdje tussenuit gaan.´

“Is een gat in het CV een punt van zorg?”
‘Ik denk het niet. Met een goed verhaal hoeft het geen negatieve gevolgen te hebben”, meent Ingrid Gerstel, senioradviseur van werving & selectiebureau Van Diemen en Van Gestel, ‘Het bureau dat gespecialiseerd is in het bemiddelen van hoog opgeleide vrouwen met een ruime werkervaring, komt steeds vaker mensen tegen die zelf zijn opgestapt. ‘We proberen dan te achterhalen waarom dat was en wat ze in de baanloze periode hebben gedaan. Op zich maakt het niet echt uit of ze gereisd hebben, een opleiding volgden of alleen even hebben bijgetankt. Als het een duidelijk verhaal is, past het wel in het totaalplaatje dat we naar de potentiële werkgever presenteren. Mijn indruk is dat werkgevers er inmiddels aan gewend raken en het opdoen van nieuwe ervaringen positief beoordelen.´

Die indruk wordt bevestigd door Dick Diederix, teamleider arbeidsvoorwaarden en sociaal beleid van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij. ‘Als werkgever kun je er ook van profiteren als werknemers een periode niet werken. Het blijkt vaak een goede manier om de accu weer op te laden, om nieuwe ervaringen op te doen en op nieuwe ideeën te komen. Als mensen daarna ‘opgefrist´ weer gaan werken, heeft de werkgever daar voordeel bij.´ Hij tilt dan ook niet zwaar aan een gat in het CV van een sollicitant. Voorwaarde is ook voor hem dat er een goede verklaring voor is. ‘Het volgen van een opleiding of het maken van een grote reis kan iemand zelfs betere kwalificaties opleveren, al verschilt het belang daarvan per functie.´

Hoewel Diederix weet dat ‘in the blind´ ontslag nemen ook voorkomt binnen zijn Ministerie, bespeurt hij nog geen trend. ‘Het komt meer voor dan in het verleden en daar zal de gunstige arbeidsmarkt zeker een rol in spelen. We zien nogal eens vrouwen aansluitend aan hun bevallingsverlof vertrekken. Door de grote vraag naar personeel kan dat zonder veel risico, want het gaat meestal om goed opgeleide mensen.´
Dat een goede opleiding en werkervaring hem snel weer aan werk zouden helpen, dacht Bert Jan Schrader een jaar of zes geleden ook. De praktijk viel hem echter niet mee.  Hij nam als magazijnchef in een specerijenfabriek zelf ontslag omdat het werk hem geen uitdaging meer bood en er weinig kans was op doorgroei. Schrader: ‘Het kostte me steeds meer moeite om de mensen onder me te motiveren en dus kwam ik na een maand of vijf nadenken tot de conclusie dat het voor alle partijen beter was als ik weg zou gaan. Ik nam ontslag zonder dat ik ander werk had, maar dat leek me met mijn opleiding en werkervaring geen probleem.´

In de praktijk viel het tegen. ‘Het feit dat ik zelf ontslag had genomen kwam steevast aan de orde in sollicitatiegesprekken. Heel vaak werd er met onbegrip gereageerd op mijn redenen en dat onbegrip leidde er meestal toe dat ik niet werd aangenomen. Ook bij de uitzendbureaus werd vaak negatief gereageerd. Weliswaar had ik via hen na een maand weer werk, maar niet op het niveau dat ik wilde.´ Uiteindelijk kwam Schrader min of meer toevallig in de automatisering terecht. ‘Ik solliciteerde als helpdeskmedewerker en werd aangenomen omdat ik zo goedkoop was. De branche beviel me en ik heb me gespecialiseerd in IT-werk gericht op Internet.´ Na een reeks functies was hij tot maart dit jaar dan ook technisch directeur van een Internetbedrijf. Op dat moment nam hij echter voor de tweede maal zelf ontslag, deze keer wegens ‘een verschil van inzicht´ met de andere directeur. Sindsdien is Schrader freelancer en dat bevalt hem prima. ‘Ik heb er bewust voor gekozen omdat ik tijdens sollicitaties merkte dat mijn CV te rommelig is om eenvoudig een vaste baan op leidinggevend niveau te bemachtigen. Kennelijk letten P&O-ers er bij de eerste selectie vooral op of je CV er netjes uitziet, zelfs in een tamelijk overspannen arbeidsmarkt.´

[Bron: Carriereswitch]