De ¨Zwarte Piet liever niet¨ discussie

Nederland is in rep en roer. Iemand van de VN heeft gepleit voor de afschaffing van het sinterklaasfeest.

De kranten staan er vol van. Overal discussies. Den Haag buigt zich er over. De facebookpagina Pietitie heeft al 1,8 miljoen likes.

Ook ik ben in rep en roer. Niet zo zeer vanwege Zwarte Piet zelf. Ik begrijp de reactie van veel landgenoten maar al te best. Daarnaast begrijp ik ook de reactie van die VN werknemer. Nederland heeft niet bepaald een schoon verleden en vanuit dat context gezien kan ik me de ophef goed voorstellen.

Uiteindelijk maakt het mij niet veel uit. Een goed gesprek met die VN dame en laat het er dan bij. Of noem hem voortaan Groene Piet. Ik zal de kinderen niets schelen. Het hele verhaal is toch een groot verzinsel; je hebt maar een Sesamstraat aflevering nodig om uit te leggen dat Zwarte Piet ineens groen geworden is (lekker duurzaam!)

Wat mij wel in rep en roer brengt is dat dit zoveel teweegbrengt bij mensen!

Even een kleine greep wat er zo nu al speelt vandaag de dag:

• de voorgestelde Nederlandse bijdrage aan de ´missie´ in Mali
• de onophoudelijke schending van onze privacy
• de JSF soap
• de accijnsverhoging op diesel en LPG per 1 januari 2014
• de bezuinigingen in de zorg
• de vele gevallen van racisme en discriminatie

Noem maar op.

Dit zijn reële zaken die ons direct treffen, onze portemonnee raken en zelf levens kunnen kosten. En toch laten we dit gebeuren. We reageren nauwelijks. Maar kom je aan een volkomen fictief karakter, dan komen we ineens wel in actie!

Fascinerend, niet waar?

Waarom is dit zo? Waarom komen we niet in actie bij belangrijke zaken? Ik weet het niet, maar hier zijn wat out-of-the-blue ideëen.

1. Complexiteit: veel van bovenstaande zaken zijn vrij lastig te begrijpen. Het is allemaal niet zwart-wit. In deze Sinterklaasrel blijkbaar wel, no pun intended.

2. Apathie: we hebben ons er al bij neer gelegd. We kunnen het toch niet veranderen; slechts een keer in de vier jaar kun je invloed uitoefenen bij de verkiezingen.

3. Identiteit; Sinterklaas is deel van onze identiteit. ¨Wie we zijn¨ wordt aangevallen. Dit zijn onze jeugdherinneringen. Dit is onze cultuur en wellicht het enige wat ons als volk nog een beetje bij elkaar houdt.

4. De kinderen; het raakt onze kinderen. Het sprankje verwondering, hoop en excitement dat het Sinterklaasfeest geeft aan kinderen. Dat mag nooit verloren gaan.

Ik denk dat uiteindelijk de laatste de doorslag geeft. Raak je onze kinderen dan ga je over de streep. Dan krijg je mensen in beweging.

Dat is erg interessant om te weten. Laat ik daar gelijk eens gemeen misbruik van maken.

Wat doet het met kinderen die hun pappa of mamma elke dag met tegenzin naar het werk zien gaan?