René: Zo is alles toch nog op zijn plek terecht gekomen

Jaren geleden studeerde ik aan de Hogere Landbouwschool omdat ik iets met het boerenleven wilde doen. Ik kwam er echter al snel achter dat mijn idee over ‘boeren’ niet helemaal overeenkwam met waar de politiek met het ‘boeren’ heen wilde; het als een industrie behandelen. Omdat ik echter al vrij ver in de studie was wilde ik hem nog wel afmaken maar dan niet met het zoveelste afstudeeropdrachtje over uierziektes en dergelijke. Met als resultaat dat ik nu, volgens mij dan, de enige Ingenieur in Hertenfokkerij ben.
Omdat ik altijd de wereld wilde verkennen besloot ik direct na mijn afstuderen een wereldreis te maken, die mij uiteindelijk in Australie deed belanden. Na daar een tijdje voor een hoveniersbedrijf gewerkt te hebben kwam ik al snel tot de conclusie dat een baas hebben niet echt mijn pakkie aan was. Dus begon ik mijn eigen irrigatiesystemen (van die sprinklers die uit de grond komen). Dat ging fantastisch en na 6 jaar had ik 16 personeelsleden voor me werken (jaja, ook vrouwen) totdat een klant besloot een enorme rekening niet te betalen en ik 3 jaar naar de rechter heb moeten lopen voor ik het grootste deel van mijn geld terug had. Intussen had ik mijn bedrijf wel moeten sluiten. Een bijzondere ervaring; het ene moment kun je naar de flappentap lopen en er uit halen wat je maar wilt en 3 maanden later loop je kwartjes te zoeken achter in de bank. Maar goed, hierdoor kwam ik er wel achter dat eigen baas zijn ook niet alles is. Want behalve de risico’s heb je ook bijzonder weinig tijd voor jezelf.
Ik besloot toen weer terug te gaan naar Nederland te gaan waar ik al snel een bedrijf leerde kennen dat mensen liet besparen. Maar, oh mijn god, het was netwerkmarketing. En laat ik daar nou net hele rotervaringen mee gehad hebben in Australie. Als succesvolle ondernemer werd ik daar om de haverklap uitgenodigd voor een feestje en ja hoor, dan was het weer een van die verrekte MLM bedrijven. Nee, MLM was niks voor mij.
Toch besloot ik met het bedrijf in zee te gaan omdat ik wel wat kon met de besparingen die aangeboden werden. Dus hup, klantjes zoeken. Dat ging me goed af totdat ik van een aantal klanten de vraag kreeg of zij dit ook niet zouden kunnen. En tja, dat zette me wel even aan het denken. Want netwerkmarketing was toch iemand iets door de strot douwen???? Tenminste, dat was mijn eigen ervaring in Australie.
Ik heb toen mijn eigen denkbeelden eens goed onder de loep genomen en ben tot de conclusie dat het ook anders kan. Het heet niet voor niks netwerkMARKETING in plaats van netwerkVERKOOP. Ik moest simpelweg het concept onder de aandacht brengen.
Zo gezegd, zo gedaan en het resultaat??? Precies zoals ze me verteld hadden….binnen 5 jaar was ik financieel onafhankelijk. Omdat ik er nu zoveel lol in heb ga ik lekker door want er is niks leuker dan om mensen te coachen naar succes (HUN definitie van succes!!).
Tja, en je mag me nu best boer noemen. Telecomboer wel te verstaan. Zo is alles toch nog op zijn plek terecht gekomen.
Met vriendelijke groet,

René Landsheer
www.euphonie.nl