“Echt iets voor jou”

Het zonnetje scheen. Ik stond voor een prachtig pand. Er stond een mooie Porsche voor de deur. “Dit begint goed”, dacht ik nog. Ik was op bezoek bij een jager.

Geen gewone jager trouwens. Een echte hoofdjager. In Engeland noemen ze deze mensen ook wel headhunters. Ik bood mijzelf aan als prooi, zonder het te beseffen. Ik was naarstig op zoek naar werk en richtte me daarom op banen van het type any-job.

“Benieuwd wat hier uit komt rollen”, dacht ik terwijl ik aanbelde. Een uiterst vriendelijke dame deed open en terwijl we naar het kantoor liepen babbelden we er vrolijk op los. Koetjes, kalfjes, koffietje, koekje, wat-een-weertje, etcetera.

Na een half uurtje substantieloze gezelligheid, zei de headhunter ineens: “Nu we zo wat gesproken hebben, weet ik welke organisatie perfect bij jou past! Ik ken echt een hele leuke club waar jij helemaal bij hoort!”

“Wow, wat indrukwekkend dat iemand dat uit dit gesprek kan halen. We hebben het nog niet eens over mijn cv gehad. Het gaat gewoon om mij als persoon. Dit gaat goed zo, mijn redding is nabij.” “Vertel, vertel!”

De jager begon enthousiast te vertellen over een innoverend groot bedrijf dat zich specialiseerde in het automatiseren van kantooradminstratie; een tak van sport waar ik eigenlijk van gruwel. Maar toch, als het zo’n mooi bedrijf is… “Vertel, vertel!”

Het ging om een rol als junior project manager. “Junior?” “Ja, junior ja.” “Maar ik heb al jaren gewerkt als project en program manager?” “Ja maar bij dit bedrijf is junior eigenlijk heel senior.” “Vertel, vertel”.

“Ik ga een afspraak inplannen met de directeur. Je gaat echt een onwijze klik met hem hebben, hij is precies zoals jij.”

Een week later had ik een gesprek met die directeur. Korte samenvatting: junior is gewoon junior, totaal geen klik met ‘leuke’ directeur en automatiseren van kantooradministratie is gewoon absoluut mijn ding niet. Gesprek ging nergens over.

Het is al jaren geleden, maar ik herinner me het nog goed. Dit kon alleen maar gebeuren, omdat ik mijn eigen verantwoordelijkheid uit handen gaf. Ik liet iemand anders bepalen wat bij me zou passen. Nadat ik de opgedane frustratie weggespoeld had met vele biertjes, kon ik uiteindelijk terugkijken op een fantastische ervaring. Weer een heipaal in de grond voor het idee om voor mijzelf te beginnen.