Nalatigheid in de zorg

Respect. Intens respect heb ik voor deze mensen…

De afgelopen drie maanden ben ik regelmatig in het ziekenhuis geweest. Ik kwam daar om een zeer dierbaar familielid te bezoeken, die kampte met kritieke gezondheidsproblemen. Het gaat gelukkig nu de goede kant op.

Ik ben al het medisch en verzorgend personeel enorm dankbaar voor de geweldige prestaties die zij geleverd hebben. Ik zag bij bijna iedereen die betrokken was – van IC artsen tot receptionistes – een enorme passie en liefde. Zoveel toewijding en, ondanks de serieusheid van het vak, immer opgewekt en positief. Prachtig! Ik heb, nu meer dan ooit, diep respect voor mensen werkzaam in de zorg.

Nalatigheid in de zorg

Ik merkte helaas ook veel nalatigheid in de zorg. Geen nalatigheid van individuen, maar systemische nalatigheid. Nalatigheid die ontstaat door een enorme workload, vergaande bezuinigingen en blokkerende bureaucratie. Deze vorm van nalatigheid veroorzaakt fouten, zorgwekkende fouten waar in sommige gevallen zelfs de hoogste prijs voor betaald wordt.

Een systeem veranderen gaat niet vanzelf. Structurele oplossingen uit Den Haag zullen waarschijnlijk niet snel komen.

Eigen verantwoordelijkheid

Het enige wat volgens mij echt verandering teweegbrengt is dat iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid neemt. Niet alleen verantwoordelijk zijn voor de eigen acties maar juist ook voor de kwaliteit van de eigen bijdrage aan het herstel van de patient. Dat betreft iedereen: medisch personeel, verzorgers, maar juist ook de patienten zelf en de familieleden. Iedereen.

En jij?

Dit geldt niet alleen voor de zorg. Dit geldt overal, in elke industrie en business. Hoe staat het met de kwaliteit van jouw bijdrage op je werk? Zie dit los van de beoordeling door je leidinggevende. Moet je veel handelingen op je werk van extra uitleg voorzien zoals ‘te druk’ of ‘dit is de procedure’? Doe je alleen maar aan fire fighting? Werk je van het ene excuus naar het andere? Of heb je juist last van een bore-out?

Je eigen verantwoordelijkheid nemen is niet leuk… maar wel nodig! Hoe ga jij daar mee om? Laat het weten in de comments!