Vast op de carriereladder

Het is al lange tijd geleden dat ik de film Coming to America bekeek. Voor de een of andere reden is de volgende scene me altijd bijgebleven. Misschien niet eens zo toevallig. 🙂

Hey, I started out mopping the floor just like you guys. But now… now I’m washing lettuce. Soon I’ll be on fries; then the grill. And pretty soon, I’ll make assistant manager, and that’s when the big bucks start rolling in.

Ongetwijfeld herken je het enthousiasme van Maurice in de clip. Als je de eerste trede van de carriereladder betreedt is het je helemaal duidelijk hoe je hogerop moet komen: vooral goed je best doen en je mag een treedje hoger.

En zo werkt het ook. In ieder geval de eerste paar jaar. Maar dan begin je in te zien dat het eigenlijk minder makkelijk is dan je dacht. Je doet enorm je best en levert uitstekend werk af. Maar op de een of andere manier blijf je vast zitten.

Je begint in te zien dat je in een pyramide structuur ziet. Niet iedereen in de onderste laag past in de smallere laag erboven. Hele simpele logica. Daarom ga je proberen op een slimmere manier de stap naar boven te maken. Je gaat inzien dat je promotie niet zo zeer afhangt van de hoeveelheid kwaliteitswerk dat je aflevert. Om promotie te maken gaat het er vooral om hoeveel moeite je steekt in de marketing van jouw kwaliteitswerk. Iedereen moet horen hoe fantastisch je bent; je collega’s, je baas, de baas van je baas, alles en iedereen.

Daarnaast kan je ook een andere mogelijkheid aangrijpen. Uiteindelijk is jouw prestatie relatief ten opzichte van de prestaties van je collega’s. Je zou dus ook zo maar eens wat negatieve marketing over je collega’s rondspreiden. Niet netjes, nee. Maar het is maar voor eventjes, totdat je de promotie krijgt… Langzaamaan verschuift je aandacht van je echte werk naar het politieke circus om je werk heen.

Je economische output wordt minder. Je bent minder gemotiveerd en stelt je minder flexibel op ten opzichte van je werkgever. En… wederom krijg jij die promotie niet! En volgens de statistieken ben jij niet de enige. 70% van de werknemers in Nederland is ongelukkig op het werk. Werkgevers komen daarom met allerlei dure oplossingen om werknemers zoals jij weer happy te maken. Denk aan het
Nieuwe Werken, talentontwikkeling, communicatietrainingen en dergelijke. Op zich niets mis mee, maar het raakt de kern absoluut niet.

Als jij niet meer verder komt in je baan, dan is de oplossing heel simpel. JIJ moet in actie treden om er iets aan te doen, niemand anders! Mijn advies ken je wel, maar beslis voor jezelf welke actie je moet nemen. Niets doen is geen optie.