Patricia: Ik besefte dat ik moest kiezen

Zoveel verhalen over banen die te stressvol of gewoon niet leuk waren, vervelende bazen, verveling op het werk. Geen wonder dat er zoveel mensen ontslag nemen en de stap wagen naar hun eigen vrijheid! Mijn verhaal is anders. Ik had een leuke baan, leuke collega’s en dito baas, werkte voor een heerlijke organisatie, waar ik al veel vrijheid genoot. En dat alles vanuit een heerlijke werkplek in de binnenstad van Maastricht en voor een mooi salaris ook nog. Helemaal niks mis mee. En toch heb ik de sprong gewaagd. Gewoon omdat het trok, dat zelfstandig ondernemerschap.

Al jaren wilde ik voor mezelf beginnen, ik wist alleen nog niet wat ik wilde doen. Totdat ik een artikel over professional organizing las en leerde dat er geld te verdienen valt met het ordenen van andermans werkplek, agenda en/of computer. Dát was nou iets dat ik zou kunnen, dat me leuk leek om te doen én er was ook nog eens markt voor. Maar… zou ik het echt aandurven?
Er volgde een periode waarin de ondernemingsplannen een sluimerend bestaan leidden. Totdat een bevriende collega me vertelde over háár idee om professional organizer te worden. We besloten de handen in elkaar te slaan en niet lang daarna was Goed Georganiseerd professional organizers een feit.

Maar al snel bleek dat vier dagen in loondienst werken en daarnaast een nieuw bedrijf op poten zetten, me niet goed afging. Dus nam ik de eerste stap: parttime ontslag. Voor mijn gevoel was dat het echte begin van mijn ondernemerschap. En zoals dat gaat, begon vanaf dat moment de boel ook echt te lopen. De eerste echte klanten dienden zich aan, de lokale radio wilde een interview en beetje bij beetje werd het een echte business.

Ruim een jaar later had mijn collega haar ondernemingsplannen opgegeven en was Goed Georganiseerd een eenmanszaak. En zoals je dat af en toe doet, als ZZP-er en als dromer, ging ik eens zitten voor een visualisatie van het’ Grote Succes’. Ik stelde me voor dat ik mijn volledige ontslag zou indienen, hét teken dat Goed Georganiseerd succesvol was. En terwijl ik daar zat met gesloten ogen, besefte ik meteen dat het nooit zou gebeuren zolang ik in loondienst bleef. Zolang ik ook tijd en energie aan mijn toch wel veeleisende baan moest besteden (en dat deed ik volop), zou de eigen zaak altijd op plan twee komen. Mede omdat het zo’n leuke baan was, binnen een leuke organisatie en met fijne collega’s. Met andere woorden, om mijn droom te verwezenlijken moest ik eerst datgene doen waar ik over droomde: ontslag nemen. Ik hoefde er niet lang over na te denken. Ook al zou ik de collega’s missen, ik wilde er echt voor gaan. En dat betekende dat ik moest kiezen, want delen lukte niet.

Nu, ruim anderhalf jaar verder, kan ik de balans opmaken. Het zelfstandig ondernemerschap biedt me geen absolute vrijheid. Sterker nog, het is nu hard werken om voldoende klanten binnen te krijgen en in het weekend doorwerken is eerder regel dan uitzondering. Gelukkig wist ik dat vooraf al. Ik wist ook dat daar tegenover staat dat ik wel mijn eigen dingen doe, dingen waar ik mezelf in kwijt kan. Ik leer continu bij en blijf nieuwe ideeën bedenken om mensen te helpen als ze de chaos de baas willen worden. En daar geniet ik elke dag weer van.

Of ik altijd zelfstandig ondernemer zal blijven? Ik weet het niet. Misschien kies ik over zoveel jaren weer voor de veiligheid van een baan. Ik vermoed dat het vinden daarvan heel wat lastiger zal worden dan het ontslag nemen ooit is geweest. Want dat ging bijna vanzelf.

Patricia Gorissen

www.goed-georganiseerd.nl

Jouw verhaal ook op Neem Ontslag? Stuur een e-mail naar info[@]neemontslag.nl