Marianne: Career Content in een Ander Continent!

Hoe ontslag nemen kan leiden tot een verhuizing naar de andere kant van de aardbol.

Wonen in het buitenland stond al lang op mijn ‘dromenlijstje’. Ook mijn levenspartner zag het wel zitten en snakte net als ik naar meer natuur dan beton om zich heen. Hoewel randstaddrukte in de vorm van mensen, verkeers- en buurtgeluiden, files etc. meespeelde en het makkerlijker maakte om de knoop door te hakken, was de èchte reden een verlangen naar verandering, nieuwe dingen leren en grenzen verkennen (letterlijk en figuurlijk).

We wilden ons (weer) verbinden met (een wildere) natuur: oneindige uitzichten, variatie van landschappen, onbekende dieren, strakblauwe hemels en frisse lucht! Australië had ik jaren daarvoor in mijn hart gesloten tijdens verschillende vakanties dus de keuze van emigratieland was niet moeilijk.

Nou vraag je je misschien af, wat is de link met ‘Neem Ontslag?’. Mijn emigratie begon niet met ons vertrek op Schiphol maar met het vertrek bij een organisatie in Amsterdam waar ik al 16 jaar in loondienst was. Toen ik in 2004 mijn studie tot communicatie trainer/coach voltooide (in combinatie met een 4 daagse werkweek) besloot ik het jaar daarop ontslag te nemen om mijn eigen coachingspraktijk te beginnen. Een enorme stap na het gespreide werknemer’s bedje waar ik al die jaren was ingedoken. Het viel niet mee. Daar zat ik dan alleen achter mijn burootje, plannen te verzinnen om klanten te werven. Dat hield ik een half jaar vol en besloot een part-time baan te zoeken om mijn praktijk draaiende te houden en mezelf meer tijd te gunnen als zelfstandige. Ik vond een PR baan voor 20 uur om de hoek, uitstekend te combineren met mijn coachingspraktijk!

Toch kreeg ik ook daar na 3 jaar de kriebels en voelde dat ik Amsterdam en Nederland uit wilde. Dit verlangen kreeg emigratievormen en we begonnen het proces van visumaanvraag. Wat bleek: van mijn 20-jarige carrière stond alleen mijn laatste PR functie op de lijst van gewilde beroepen in de Australian Capital Territory (de staat waar de Australische hoofdstad Canberra is gevestigd)! Na 9 maanden formulieren invullen, documenten verzamelen, medische keuringen en Engelse taaltesten werd ons visum toegekend. Nu alleen nog ons huis verkopen. Het liep niet storm bij de huizenverkoop vanwege de Global Financial Crisis, tja je hebt maar één koper nodig natuurlijk. Na 7 weken was verkocht! Meant to be…. of niet soms?

Na afscheid van familie en vrienden vertrokken we op 6 maart 2010. Canberra was ons onbekend maar we waren blij verrast met deze ‘bush capital’ (350.000 inwoners) met veel rustige, groene wijken omringd door prachtige Nationale Natuurparken. We vonden na 2 weken een knus huurhuis met enorme tuin en na 5 maanden een baan.

Nu zijn we een jaar verder en terugkijkend zijn we blij met onze sprong en genieten we dagelijks van onze nieuwe (werk) omgeving en ‘outdoor’ levensstijl. Met allebei een part-time baan, plus mijn eigen energy healing praktijk (www.canberrahealing.com.au), zijn we volledig (career) content in een nieuwe continent!