Ontslagrecht of recht op ontslag?

De Tweede Kamer gaat vanmiddag flink in debat over het ontslagrecht. Het Ministerie van Sociale Zaken en de vakbonden zijn het namelijk niet eens over de wetgeving voor het vervangen van vaste medewerkers door flexwerkers.

Dit stuk komt uit het Financieele Dagblad:

Vakcentrale FNV zegt ten minste één klacht per dag te krijgen over werkgevers die vaste werknemers ontslaan en daarna personeel met een flexibel contract inhuren. Soms zijn het dezelfde vaste krachten die ontslag krijgen en even later via een uitzend- of zzp-constructie weer worden aangenomen. [..] Ook wordt vaste werknemers gevraagd flexwerkers in te werken, alvorens zij zelf de laan uit worden gestuurd.

Er is een trend waar te nemen. Er komen steeds meer ZZP-ers op de markt. Voor velen is de enorme drang naar vrijheid en eigen verantwoordelijkheid de trigger om als zelfstandige aan de slag te gaan.

Daarnaast wil ook het bedrijfsleven veel flexibeler om kunnen gaan met werkkrachten. De zekerheid van een vaste baan kan het bedrijfsleven allang niet meer bieden. Via omwegen zoals hierboven beschreven proberen bedrijven die flexibiliteit toch te realiseren.

We leven in een nieuwe tijd. Er is een groeiende behoefte aan vrijheid en flexibiliteit, zowel bij individuen als bij bedrijven. De huidige werkgever-werknemer relatie is niet meer van deze tijd. In plaats van deze huidige hierarchische organisatie structuur gaan we steeds meer naar een netwerk structuur. In dit netwerk bepaalt iedereen voor zichzelf met wie hij gelinked is, met wie en voor wie hij werkt.

In plaats van ons te richten op het ontslagrecht, vind ik het belangrijker dat ieder voor zich eens kijkt naar zijn of haar recht op ontslag… of in andere woorden… recht op een beter leven. Het begint bij jezelf.

Foto River Beach